Czas mi się dłuży... czekamy na przeprowadzkę :-)
Tymczasem
przejrzałam i uporządkowałam wszystkie moje blogi. Po co mi tyle? Nawet
zamknęłam najświeższy o odgłosach z wiejskiego podwórka, ale co tam...
mogę o wszystkim pisać na jednym blogi i już!
Zajrzałam na stare posty i.. łza się zakręciła, bo tam ... nasze rododendrony...
Dla odmiany wklejam zdjęcie naszej własnej rzeki! A tak, bo na końcu naszej ziemi
mamy prawdziwą rzekę... dzielimy ją wzdłuż z innym sąsiadem, ale połowa
- wzdłuż - należy do nas. Marek już ma plany w stosunku do niej, hihi
... Będziemy mieć nie jakiś tam staw z rybkami, ale prawdziwą hodowlę
pstrągów... no niech ma, hihi
26 lipca staliśmy się rolnikami, hihi...
Będziemy prowadzić własne gospodarstwo rolne... Czyli czas na realizację
naszych marzeń... Będę więc pisać o naszych kózkach, kurkach, pawiach,
przepiórkach i innych stworzeniach... co to je będziemy hodować, hej!
Do nowego domu (kolor łososiowy, a nie różowy - zdjęcia trochę
przekłamują...) wprowadzimy się przed 5 września i ... do roboty... Nasz
nowy dom, to poniemiecki dworek z duszą...
Zawsze chcieliśmy tu żyć
i ... nie tylko. Pamiętam moje pierwsze spotkanie z nimi, a potem
zawsze mówiłam, że chciałabym... leżeć tu, w Ujsołach, na
ichniejszym cmentarzu... gdy przyjdzie mój czas...
No ale do rzeczy...
Zalogowaliśmy się i.. dalej w poszukiwania...
Wiele ofert
"przejechaliśmy" i niestety ... sytuacja wygląda tak samo
jak w pozostałych górach... Tłok, chałupa na chałupie – w
dosłownym słowa tego znaczeniu... a ziemi nie ma szans kupić nawet
pół metra, a co dopiero hektarek... Domy tańsze, ale ziemi nie
kupisz.... Zima trwa przez 7 miesięcy, aż do końca kwietnia... To
nie nasze plany... bo gdzie przepiórki, bażanty, kozy, daniele,
pomidory, jabłka itd...? I tu nauka jest dla żuka: dom to mało -
bo trzeba go utrzymywać, ważne, czy jest do niego kawałek ziemi,
który da nam utrzymanie, hihi
Jesteśmy w punkcie
wyjścia... ale mamy czyste sumienie, że tu także sprawdziliśmy...
To jest, owszem nasze
miejsce, ale jako turystów a nie jako tubylców...
A w dodatku piąty dzień
leje i leje... buuuuuuuuuuu
Już nie mogę wytrzymać
z tej bezczynności... ja muszę coś podłubać, albo namalować,
albo ugotować we własnym garnku... ale i tak wierzę, że jednak
gdzieś wkrótce osiądziemy...
...a koziołek, mądra głowa, błąka się po całym świecie, aby dojść
do... a co przeżył i zobaczył blog ten wkrótce wam opowie... choć raz w
tygodniu, hihihi
No właśnie, dokąd? Oto pytanie, które zmienia
nasze życie, hehe
To chyba całkiem do nas pasuje...
Już tyle nam się przydarzyło, że opowiadać każdemu osobno mi się nie
chce, a więc... wracam do pisania. Kto ciekaw, ten poczyta i ...
wspomoże dobrym słowem, hłe, hłe, hłe, jak mówił pan Zagłoba.
Mówi się do trzech razy sztuka, ale
... niekoniecznie, bo u nas tych "sztuk" było już sporo...
Byliśmy
w Bieszczadach, Sudetach, na Spiszu, na Podhalu, na Orawie... potem
zaliczyliśmy Zachodniopomorskie, szukając tam, gdzie nasze dzieci są :-)
Tutaj było mało ofert, i nie wiadomo dlaczego bardzo drogie w
stosunku do wartości i w porównaniu do ofert w innych rejonach. Może
dlatego, że mało to stają się automatycznie drogie, bo "na bezrybiu, i
rak ryba"...Trafiliśmy tu na dwie dość ciekawe oferty.
I już, już
osiedlibyśmy na niedużym gospodarstwie z dość dużym ( 200 m parter)
domem, oczywiście poniemieckim... bo tu innych prawie nie ma...gdyby
nagle nie okazało się, że jest tam zameldowanych aż 9 osób...i jak
przyszło do rozmowy i załatwiania notariusza, to rodzinka się pokłóciła,
a synek mówi.... nie wymelduję się, bo gdzie będę mieszkał? Ojciec kup
mi mieszkanie, to się wymeldujemy... i pan Janek, skądinąd porządny
człowiek, zadzwonił do nas z przeprosinami, że jednak ze względu na
sprawy rodzinne musi zrezygnować ze sprzedaży, hihi ... i oczywiście mój
Mareczek miał rację, bo taki scenariusz przewidział, kiedy zobaczył
całą rodzinkę przy niedzielnym obiedzie... z jednej strony, szkoda,
bo był to dom z dwoma gotowymi do zamieszkania, niezależnymi
mieszkaniami, ale z drugiej ilość pieniędzy i czasu, jaki trzeba by
włożyć w adaptację pierwszego pietra i strychu trochę nas przerażała... a
p. Janek ciągle powtarzał, że kupienie domu to nie kupno loda i żebyśmy
się dobrze zastanowili, a czy on, dobrze się zastanowił nad tym, czy chce
ten dom sprzedać? Marek mówi, że ta sytuacja go przerosła...I stąd
nauka jest dla żuka: od razu, w pierwszym rzucie zwracać uwagę na ilość
zameldowanych osób, hej!
Druga oferta też okazał się
niewypałem... dom dość nowy, stylizowany na niemiecki, aby się
wkomponować w klimat tych terenów... Nie podoba mi się owa "niemieckość"
tych terenów, bo jak miałbym oglądać tam "Czterech pancernych "? No, ale
nic, cóż to dla rycerza, jedziemy w okolice Drawna... Dom na całkowitym odludziu, działka
dość ładna, bo prawie 4 ha. Można by tu zająć się hodowlą danieli...
Właściciele produkowali humus, czyli hodowali dżdżownice kalifornijskie,
ale po śmierci męża, żona nie dopilnowała i ... dżdżownice się rozlazły. Obok wybudowano ogromną
halę produkcyjną, właścicielka mówi, że to miała być owczarnia... tam
też jakieś dodatkowe pokoje... w jednym piramida zrobiona z płótna... pani opowiada, że to
mąż tam dochodził do siebie i czuł się lepiej i znów potem wracał pod
piramidę... oho, nabraliśmy wątpliwości, czy aby jest tu zdrowo, wiecie
co mamy na myśli...może jakieś cieki, bo tu wszyscy, łącznie z psem, na
coś poważnego chorują... a bezpośrednio za płotem stoją wielkie
elewatory zbożowe... nie wierzę, że tu może być cicho... niby jest
granica parku narodowego, ale niech tam...
Nocą miałam straszne koszmary
senne, do tego stopnia, że Mareczek obiecał, że zburzymy tę halę... a
koszty? W ogóle całe domostwo wydawało mi się jak z jakiegoś horroru...
nie widać było żadnych sąsiadów, a właścicielka wyglądała i zachowywała
się jak schizofreniczka... najpierw nie miała nic przeciwko, abyśmy
zanocowali, aby zobaczyć jak tam jest nocą, a potem jakbym rozmawiała z
inną osobą " nie wyrażam zgody na jakiekolwiek nocowanie w moim domu"...
to co, mamy kupować kota w worku? Jak kupuję samochód, to mogę się
przejechać... a tu nie mogę zanocować? Cena też wysoka, ale nic to...
nasze dzieci także zwiedziły posiadłość, wszyscy, z wyjątkiem naszego misia,
napalili się i co? Żadnych negocjacji...taką odpowiedź
otrzymaliśmy... Wszyscy mieli plan, co i jak każdy sobie urządzi... a
tu? Guzik z pętelką...I tu, nauka jest dla żuka "Zawsze przenocuj w domu, który chcesz kupić. A jeśli nie pozwolą ci, to zastanów się dlaczego!"
Dwie noce i dwa
dni płaczu....
Co robić?
Kiedy wyjechaliśmy w pierwszą
podróż poszukiwawczą naszego nowego domu, zrobiliśmy sobie notatnik pt.
"Nasz przystanek Alaska". Pojawiały się tam nasze oczekiwania,
wątpliwość itp... Mareczek wyjął go, po raz kolejny i ... sprawdziliśmy,
co tam zapisaliśmy... trzeba wrócić do korzeni... a na razie do
Rajska, aby odpocząć i spokojnie się zastanowić nad wszystkim... Tak
jest! To jest nasz plan aktualny!
Oto pytanie, wydaje się banalne...dopóki nie stanie się realne. Gdzie spędzić resztę życia? Co przez następne 30- lub mam nadzieję...40 lat? Czy mamy prawo realizować swoje marzenia?
Taka dziwna sytuacja...nie mamy domu i szukamy naszego "przystanku Alaska"...
Oczywiście, nie mam dostępu do Internetu i nawijam z komórki...ale muszę pisać w miarę na bieżąco Albo notatki w wiedzie na kompie
e
Wejście czerwonym szlakiem na Połoninę Caryńską i zejście zielonym zajęło nam tylko 2 godziny. Ktoś powie, e nie potrafią się bawić...a my nie umiemy wolniej, ale co tam...
Mam chwilę, aby nacieszyć się albumem pełnym ikon, który zakupiłam w " sławetnym" muzeum w Sanoku.
Tam też spędziliśmy prawie godzinę podziwiając najwspanialsze w Polsce i jedne z najlepszych w Europie zbiory ikon. Że zdziwieniem odkryłam, że większość z nich była wielka! Bo wymiary obrazu 1-1.5 metra na 75 cm tak chyba można określić.
Ciekawe jest choćby to, że ikony jako powtórzenia mają tę samą wartość sakralno-mistyczną. W malowaniu istnieje kowczeg, czyli pogłębienie pola środowego obrazu. W moim albumie pojawiły się takie ikony, które przedstawiały Mandylion, Ch. Pankrator, Deesis czy Hodegetria. Aż nabrałam ochoty na ponowne robienie ikon, a kiedyś robiłam takie " fałszywe ikony". Czy ktoś chce taką ikonę na desce, tylko oczywiście mniejszą? Oferta ważna do końca sierpnia, hihi
Jutro zmieniamy bazę, jedziemy dalej na wschód, hihi, do Wołosatego. Tam będzie najprawdziwsza cisza! Tak myślę. Zobaczymy.
Tak! Taka mała prośba, która może dać komuś iskierkę nadziei. Jeśli masz dostęp do Internetu, kliknij, nawet kilka razy w podany adres, PLEASE!! www.komańcza.pl następnie Aktualności i " Perły w koronie 2011" zagłosuj na cerkiew w Turzańsku. Głosować można do 31 sierpnia, PLEASE!!!
Oto i wyjaśnienie.
Podczas zwiedzania bieszczadzkich cerkwi, natrafiliśmy na najstarszą z nich, bo z 1803 roku w Turzańsku. Mieliśmy szczęście, bo natknęliśmy się na pana, który nam otworzył nie tylko drzwi do cerkwi, ale...opowiedział o jej mieszkańcach i nie tylko. Wewnątrz zachowany bajecznie piękny ikonostas. Niestety malowidła na ścianach drewnianych, czyli polichromia w bardzo zaniedbanym stanie, buuu...jak zawsze brak pieniędzy na konserwację. I nie chodzi o to, aby zdobyć jakieś pieniądze, ale aby zaistnieć, poprzez np.taki konkurs w świadomości konserwatora zabytków w tym rejonie. Taka cerkiew zginie bez takiego wsparcia. A cała społeczność to raptem 5 rodzin łemkowskich wyznania prawosławnego. Ale co ciekawe, we wsi są jeszcze trzy inne wyznania, grekokatolicy, katolicy i trochę odizolowani świadkowie Jehowy. Obok kościoła jest stary cmentarz na którym chowali wszystkich...a cerkiew udostępniano księdzu podczas mszy żałobnej katolika i nie miało i nie ma znaczenia, że to świątynia prawosławna. Wyobrazić sobie księdza odprawiającego mszę przed prawosławnym ikonostasem... Czyż nie jest to prawdziwy ekumenizm głoszony przez naszego papieża? No i oczywiście są także mieszane małżeństwa, a we wsi panują prawdziwie dobrosąsiedzkie stosunki.
A czym różnią się nasze wiary? Okazało się, że prawie niczym. Ich zwierzchnikiem nie jest papież, ale patriarcha, msza jest śpiewana w języku miejscowym - trochę rosyjski trochę łemkowski (kiedyś słuchałam takiej mszy w Tomaszowie Lubelskim, i było to coś pięknego). Różnica dotyczyła momentu przed podniesieniem, bo pop prosi, aby ci, którzy nie mają pierwszego sakramentu opuścili świątynię. Ciekawe, prawda.
Skoro męczę się nad pisaniem tego tekstu na komórce, to chyba warto oddać głos na tę cerkiew. Nie leń się i kliknij!
A będąc w Bieszczadach odwiedź choć jedną cerkiew w jakiś deszczowy dzień. :-)
Dziś dzień szybkiej trasy na Wielką Rawkę w tempie dwa razy szybszym niż wg. mapy. I tu pojawia się pytanie z jakiejś dawnej reklamy: " Babciu, i po co to wszystko?"
Ale trasa piękna, szczególnie powrót zielonym szlakiem wprost do Wetliny.
Cudowna cerkiew! Ile błękitu na wieżyczkach... Galeria przepięknych ikon. Bajka! Ale sam skansen, dumnie sam siebie określający jako największy, to niestety, byle co...a obsługa techniczna to skandal... Podczas zwiedzania pochodzi do nas ochroniarz i sprawdza bilety. Marek zastanawiał się dlaczego? Czyżbyśmy wyglądali podejrzanie? Ale dlaczego sprawdzał także mężczyznę z małym dzieckiem? Wkrótce, po analizie, doszliśmy do zaskakujących wniosków. Po pierwsze, oprócz biletów, po wejściu na teren odkryliśmy, że tylko ci, którzy opłacą dodatkowo przewodnika, będą mogli wejść do środka obiektów. Taki przewodnik zbierał sobie 10 osobową grupę, a od niej dodatkową opłatę, ale bez biletu... No przecież to rozbój w biały dzień! A kroplę goryczy przelał ten durny ochroniarz. Oczywiście, Mareczek zażądał rozmowy z kierownikiem...ale mógł prowadzić "rozmowę" z jakimiś ludźmi z obsługi i jedną przewodniczką. Dlaczego nie możemy zwiedzać wszystkich obiektów? Bo kiedyś turyści rozrzucili widły...i pokradli atrament z kałamarzy... Oto powód dla którego turyści bez przewodnika w Parku Etnograficznym w Sanoku są dyskryminowani! Sprawy oczywiście nie zostawimy...list do dyrekcji muzeów w Polsce, odpowiedni urząd skarbowy...
Na szczęście, potem były CUDOWNE drewniane CERKWIE. Nic tylko chwytać za pędzel. Od dawna przymierzałam się do malowania i wreszcie...nadszedł ten czas... A więc, do dzieła! Szkoda tylko, że zapomniałam farb i pędzli...
Miło, czy nie, ale jednak warto wracać do dawnych wędrówek. Ostatni raz w Bieszczadach byliśmy ponad 10 lat temu, a w Wetlinie ponad 20. W Wetlinie nie zmieniły się tylko góry i rzeka, a reszta? Trochę nowych domów, pensjonatów, barów...i nadal cisza, której tak poszukujemy. Jest super, jest super, jak śpiewał Muniek.
Spragnieni trasy rzuciliśmy się na Połoninę Wetlińską. Pierwsze zaskoczenie, to cena za wstęp, hihi. Zresztą, za wszystko trzeba tu słono płacić, nawet za rzut oka w dolinkę, hihi. Mimo wszystko nie ma takich zagrywek na Podhalu... Ale co tam, drałujemy pod górę. W pamięci miałam mgliste wspomnienie z tej trasy sprzed chyba stu laty, oczywiście w przeciwieństwie do Mareczka, który pamięta nawet za dużo szczegółów, hihi. Zamiast 3 i 1/2 godz. na Połoninę Wetlińską weszliśmy w 2 godz. Czyżbyśmy wbiegali? Ależ nie! To było nasze tempo z Tatr! Co nie zmienia faktu, że Bieszczady są piękne! Są i basta!
Dzięki Ci, dobry Boże, za cudne Bieszczady!
No, to zdarzyło nam się po raz pierwszy... Wybraliśmy się ze Sławkami do ich teściów i ... w lesie słyszymy miauczenie... bardzo, ale to bardzo głośne. Niektórzy mieli koncepcje poszukiwania delikwenta na czubach drzew, ale okazało się, że w krzaczkach siedzi i płacze bardzo malutki, cały czarny jak smoła kotek. No i co mieliśmy zrobić? Zostawić go w lesie, żadnych szans na przetrwanie...zabraliśmy ze sobą, najpierw nakarmiliśmy go .. ciasteczkiem, hihi zjadł, czyli był niebotycznie głodny...a potem już poszło... mleczko, nadanie imienia Obama - choć to kotka, no i kto weźmie?A po drodze natrafiliśmy jeszcze na gęś i konia...
No , i filmy, hihi...
... i gdybyśmy nie spotkali we wsi miłego gospodarza, który na pytanie czy nie chce kotka, odpowiedział, ze owszem, bo kota jeszcze nie ma to weźmie i na szczęście dobrze patrzyło mu z oczu, to.. kot znalazłby dom w Łodzi, hihi
Mieliśmy wreszcie okazję zobaczyć barszcz Sosnowskiego, jedyna trującą roślinę w Polsce. Spotkaliśmy ja tuż przed górnym rondem w Bukowinie Tatrzańskiej. Naszą uwagę przykuła niesamowicie cudna, słodka woń ... są to przecież rośliny miododajne. Dopiero potem zobaczyliśmy je... Oooo!!! Coś niesamowicie wielkiego, do porównania z sylwetka człowieka, dlatego Mareczek posłużył za model, hihi. Liście ogromne, a całość do 4 metrów. Oczywiście podobnie postąpiliśmy na zwykłej łące, na której rosną podobne rośliny i tu też... zrobiliśmy demonstrację, hihi..
Na łące wśród wielu, nawet wysokich podobnych roślin wyraźnie wybija się... coś wielkiego. tak, to barszcz S...a poniżej nad łąką wybija się nie-barszcz ... liście inne, różniące się przede wszystkim wielością, co najlepiej widać na filmach...
Jak na porządnego badacza zrobiłam filmy, hihi, które wszystko dokładnie porównują:
I to już koniec, buuuu
Zamykamy nasz rozdział pt. Łapszanka!!! Tu się już nie da wypocząć...
Od rana ryczące samochody i traktory, które przyspieszają pod górkę z nieprawdopodobnym hałasem,a to wszystko pod naszymi oknem - jakby poruszały się po pokoju, nawet nie słychać radia, horror!!!
Nocą wędrujące pielgrzymki do kapliczki na zmianę z wrzeszczącą pijaną zgrają młodzieży damsko-męską.
Nie!!! Nie!!!Koniec!!!
Ale many nową bazę...
Ciągle tak samo... jak nie dzidą go, to go pałą...
U nas - w szkole społecznej nie odrabia się żadnych dni - bo wiadomo, że rodzic i tak swojego dziecka nie przyprowadzi do szkoły ani w głupie odrabianie a tym bardziej w dzień po wolnym... I tylko nasi ministrowie oświatowi uważają, że im dłuższy rok szkolny, tym mądrzejsze będą dzieci...a nauczycielom trzeba dokopać...
Warto zajrzeć na dodane 12 czerwca 2009, uaktualnione 30 czerwca 2010- kliknij tu: Rozporządzenie MEiS
Moja koleżanka Majka pracuje w każdy dzień, który jest w mojej szkole wolny... i oto co znalazła na nauczycielskim Forum:
"Ta cała dyskusja uświadomiła mi jak MEN znowu oszukał nauczycieli. Zauważcie jaki panuje bałagan pojęciowy w rozporządzeniach ministerstwa. W przypadku odpracowywania pisze się o dniu wolnym od zajęć (wszystkich). W przypadku 2 maja i po Bożym pisze się o wolnym od zajęć dydaktycznych. Według starego rozporządzenia dzień 12 listopada był dniem wolnym od pracy po odpracowaniu. Według nowego nieobowiązującego jeszcze rozporządzeniem dzień 12 listopada z puli 6 dni dyrektora jest dniem wolnym od zajęć dydaktyczno-wychowawczych a tym samym nie jest dniem wolnym od pracy. Powiem dalej zgodnie z nowym rozporządzeniem nie ma możliwości jego odpracowania. Tak nas załatwiła pani minister. Wszyscy będą mieli tzw. długie weekendy tylko nie nauczyciele. Nie wiadomo po jakiego grzyba mają pracować w te dni skoro uczniów nie będzie w szkole. Kiedy wreszcie nauczymy czytać się przepisy?"
Cała kwintesencja, prawda?? Trudno się z tym nie zgodzić!
...nie odbyło się.
Co prawda, nasza gospodyni mówiła (a pracuje w lesie to wie co mówi), że teraz jest dużo niedźwiedzi, a trzy dni temu ryczał taki jegomość ... a na drodze były odciski jego łap i jak stwierdził leśniczy- miś był bardzo duży. Nasz własny Misio liczył na takie spotkanie, choć jedynie przez obiektyw aparatu fotograficznego. Niestety, hałas jaki robili niedzielni turyści skutecznie wypłoszył wszystkie możliwe do spotkania zwierzaki.
Gospodyni dopowiada, że w tym roku jest bardzo dużo wszelakiej zwierzyny. Kilka dni temu wracając we cztery z lasu przed sobą zobaczyły idącego wilka, który odwrócił się, popatrzył na nie i...poszedł własną drogą. Ale już okazało się, że we wsi wilki zjadły 6 owiec i były widziane blisko kościoła.
Tak więc nasze sobotnio-niedzielne trasy upływały po znakiem straszenia się spotkaniem z wilkami lub z miśkiem.
Trasy wybitnie jesienne, urocze. Oto Tatry Bielskie, Gerlach, Wysoka i Rysy nocą i w dzień!
Noc i dzień!!!
... i super promień!!! Może UFO?
"A com słyszał i com widział, film ten wszystko Wam opowie..." , hihi ... niestety nie można ich wkleić na blogga, bo mają za duży rozmiar, hihi ... a zresztą zapomniałam włączyć dźwięk podczas nagrywania... ale łatwo domyślić się co widać... Tatry podczas pierwszego, dziewiczego opadu śniegu, hihi... a więc: Tatry Bielskie, Gelach, Wysoka i Rysy, Koszysta, Świnica, Granaty, Tatry Zachodnie i... wiele więcej...
Nie! Nie! Nie! Nie dajmy się nigdy więcej zmanipulować! I chodzi o to, "aby te plusy nie przysłoniły nam minusów...!!!" Nigdy więcej żadnej Agroturystki, a jeśli się trafi, to nigdy żadnego "bratania się"...
Nie tylko cisza, ale i pustka wokół. To jest to! Kilometr do wioski, brak ludzi ( ! ) jedynie nasza gospodyni i ...jej dwójka sympatycznych wnucząt, w tym Kuba z ADHD ( ! ) Ale co tam, to nam nie przeszkadza, w przeciwieństwie do koszmarnych odgłosów z otwartych drzwi samochodów... I mała czysta rzeczka... Raj...
Może przez moment wydawało się, że 2 dni i... już stąd uciekniemy! Skąd? Z pewnej leśniczówki w środku kieleckiego lasu! Ale dziś - o nie! Jest super! Po całym świecie szukaliśmy miejsca cichego, bezludnego! I oto znaleźliśmy! Same superlatywy. Rano budzą, a wieczorem żegnają nas cudowne żurawie! Skrzykują się już do odlotu. Nasza gospodyni mówi, że u niej co roku są te same trzy żurawie, ale niebawem odlecą...
No wreszcie jesteśmy w leśniczówce! Wokół tylko las i cudowne gwiazdy... Dziś pierwszy raz słyszałam na żywo...żurawie! Coś niesamowitego!!! Kończę już bo ...komary atakują
Dlaczego nie mamy czasu na wszystko co nas cieszy? No kiedy, jak nie w wakacje? To doskonały czas na odgrzebanie tego co uwielbiamy, a zawsze słuchamy w pośpiechu. Dalszy ciąg ... ze strychu? No prawie... Od rocka do...
Richard Hugh Blackmore - gitarzysta brytyjski, współtwórca zespołów Deep Purple ( WOW!), Rainbow ( WOW !) oraz Blackmore's Night,( WOW!!!!).
Ta ostania, to muzyka jego zesołu Blackmore’s Night to bardzo często utwory sprzed kilku stuleci, napisane przez innych kompozytorów, aranżowane na nowo przez Blackmore’a, z zachowaniem dawnego brzmienia, i z dodanymi tekstami Candice Night, obecnie już żony Ritchiego.
Cudowna muzyka renesansu w nowym brzmieniu, którym się zachwycamy.
Ot choćby jeden z utworów Blackmore z płyty "Shadow of the mood".
Czyli ballady średniowiecza i renesansu, pełne radości... SZCZERZE POLECAM!!!
No właśnie dlaczego?
I tu odpowiedź jest zaskakująca. To pechowy dzień dla Templariuszy. Tego dnia 1307 roku na polecenie króla Francji Filipa Pięknego zostali pojmani członkowie tego zakonu we Francji, a tylko niewielu udało się przedrzeć do Szkocji... Chodziło oczywiście o skarb Templariuszy...
Tego też dnia był krzyżowany Jakub de Molay - mistrz zakonu Templariuszy. Dlaczego użyłam krzyżowany, a nie ukrzyżowany? Ponieważ Filip kazał tak go krzyżować, aby ten przeżył. Po co? Ponieważ król Francji chciał skarbów Templariuszy. Wypuścił potem Jakuba, ale ... to inna historia, tu do poczytania: http://pl.wikipedia.org/wiki/Jacques_de_Molay
Istnieje twierdzenie, że przez wyrok króla Francji, piątek 13 jest uznawany za pechowy dzień, ale ponieważ w tamtych czasach używano kalendarza juliańskiego, to w przeliczeniu na nasz kalendarz (gregoriański) pechowym dniem byłaby niedziela 22. Co więcej, feralność tej daty zaczęła pojawiać się w kulturze masowej dopiero na początku XX w. No ico? Sprawdza się? Moim zdaniem- nie! Ślub brałam właśnie 13 lutego, no, chociaż to nie był piątek, hihi...
To oczywiste, że jestem szalona na punkcie skoków!!! Ale, żeby orzeł leciał do orła?
Oto dekoracja w Hinterzarten!!! Czekałam na nią w naszej TV, ale nic z tego... U nas sprawozdania z przegranych meczy...a dekoracja Małysza? Głupi ci nasi sprawozdawcy, jak buty krasnoludków... Nie psuję sobie humorku i oglądam to:
Śniadano w pidżamce, wspólna herbatka, spokojne dyskusje …oto sposób na wakacyjne nieróbstwo, albo właśnie najlepszy czas, aby zrobić to na co nigdy nie ma czasu.Marek twierdzi, że współczesny świat poszedł w zupełnie innym kierunku niż marzenia i oczekiwania ludzkości sprzed 50-u laty. Technika miała rozwijać świat, a obecnie postęp ograniczył się tylko do … zaspakajania przyjemności… Bo co się liczy? Po pierwsze propagowany przez wszystkie media – taniec!!! Ja chcę tańczyć i nic się więcej nie liczy – taka jest recepta dziewczyn na życie … Po drugie TV, komórki, komputery… służą głównie rozrywce… Świat zmierza ku … rozrywce i zaspakajaniu zachcianek… A gdzie szczytne ideały postępu techniki? Od ostatniego lądowania na księżycu, naukowcy spodziewali się, że za 50 lat, czyli w obecnych czasach, człowiek skolonizuje Marsa… i co? I …
Postanowiłam sprawdzić tę tezę Marka. Na strychu – bo kiedy jak nie w wakacje - wyszperałam trzy stare roczniki „Młodego technika” z 1955 - 57 roku, które kolekcjonował mój ŚP teść! Ale extra! Nie było mnie jeszcze na świecie, a MT już był, hi hi! Ale do rzeczy, to co tam znalazłam zaskoczyło mnie i warte jest opowiedzenia lub przeczytania…
Meta
Nie dajcie się nabrać, ani osiedle na księżycu, ani podróż szybowcem na księżyc, ani parowóz atomowy - nigdy nie powstały. Uważam, że pozytywny postęp, ku rozwojowi ludzkości został zahamowany, liczy się tylko zabawa... Przy sprzedaży Einsteina zapłacono by za niego może 2 miliony $, a za półgłówka kopiącego piłkę 30 miliardów $... Taka jest wartość wiedzy dla przeciętnego "humanoida"... na tej Ziemi. Czy to wróży dobrze temu gatunkowi na Ziemi?
Poniedziałek, 26.07. Jak połknąć cegłę w czasie wakacji?
Hi hi hi, Do tego potrzebny jest bardzo długi deszczowy tydzień, bo chodzi oczywiście o książkę, np. „ Barwny półświatek starożytnego Rzymu” V. León. I czegoż to ciekawego można się z niej dowiedzieć? A choćby we wstępie, aby się nie zmęczyć czytaniem tak od razu, że np. dzienny zarobek wynosił najczęściej od jednej do kilku drachm ( moneta srebrna= denar), a nieraz nawet mniej. A szczegółowiej? Na przykład piekarz czy cieśla mógł zarobić 50 denarów dziennie, z czego 24 musiał wydać na około kilograma wieprzowiny, by wyżywić rodzinę. Wg wykazu maksymalnych płac i cen, wydanego przez cesarza Dioklecjana w roku 301 n.e., 36 litrów pszenicy kosztowało 100 denarów, a około 4 litry najtańszego wina - 64 denary; nauczyciel mający 4 uczniów potrzebował miesiąca, by tyle zarobić. A za spokojnych i pomyślnych rządów Augusta nauczyciel w szkole zarabiał tyle samo co poganiacz mułów…- no, to nie narzekajmy…
A swoją drogą, spróbujecie 8-latkowi wytłumaczyć słowo „półświatek” – hi hi!
Wtorek. 27.07. Ślimaki na Zakopiance!
Gdy wybraliśmy się – głupio zresztą- w kierunku Nowego Targu, mijaliśmy baaaaardzo długą kolejkę – tak na oko około 25 kmsamochodów starających się wyjechać z Zakopca!!!Horror!!! Dobrze, że my jechaliśmy w przeciwną stronę! A dziś wiadomość dnia, zakłócenia na trasie do Zakopca zwiększą się – ruch wahadłowy ze względu na roboty drogowe! Jakby nie można byłoby je zrobić poza sezonem … No to, wyrazy współczucia…
Środa, 28.07 Łyżka dziegciu…
Czy podobają mi się zapowiedzi naszych „liderów” na temat podniesienia podatków i VAT` u, o których dziś doniosło radio? … Ceny wzrosną… szkoda, że nie dotyczy to tylko tych, którzy głosowali na nich …
No, odkryłam coś super! Mogę pisać na moim blogu z komórki! Ekstra!!!
Oto słów kilka... na temat motylka...
Nie, nie... żartowałam.
Dlaczego zmiana nazwy? A dlaczego nie? Hi hi hi...
Podczas wyjazdu w góry nie miałam dostępu do Internetu, ale zabrałam „mojego przyjaciela kompa”. Stąd moje „pisaninki”, nad którymi pracowałam codziennie, bez późniejszych poprawek… Każdy zapis posta wkleiłam chronologicznie, a więc innym kolorem... Hihi.
Niedziela, 4 lipca Czego nie oczekuję?
Idę spać w nowej „sołtysowej” rzeczywistości. Czego oczekuję? Dotrzymania obietnic? Ja? Nie! Mnie tego nie obiecywano podczas kampanii. Czego również nie oczekuję: zachowania Karty Nauczyciela…, tak szumnie zapowiedzianej 30% podwyżki dla nauczycieli, a może chodziło o podwyżkę godzin pensum lub darmowych kolejnych godzin społecznych…., wyjaśnienia afer, w tym hazardowej…, wyjaśnienia przyczyn katastrofy smoleńskiej…
I nie chodzi o to, kto co komu obiecał ( wiadomo kaszana wyborcza), ale o to, że każde złe posunięcia jednych mogą być „przyklepane” przez tych drugich, ale tych samych. Inteligencja nie powinna „głosować na kogoś”, ale myśleć… System jednopartyjny się nie sprawdził, co pokazuje historia. No dobrze, koniec moich pisaninek na temat polityki… mam nadzieję, na długo.
(… a Marek mówi, że konstytucja nakłada na prezydenta obowiązek socjalny, mianowicie, powinien on dbać o społeczeństwo, ale jak to pogodzićz liberalizmem i dbałością o interesy wybranych? )
Poniedziałek, 5 lipca „ ...”
Pada, pada, pada…
Wtorek, 6 lipca
Co roku spędzamy czas nie w Dolinie Nowotarskiej z Zakopanem na czele, anina wschód od niej na Orawie, tylko na wschód od Białki – na Spiszu. A są to inne całkiem krainy, inni ludzie…, inne pojęcie „dudków”… Ale punkt widokowy – kapliczka w Łapszance – umieszczono już w przewodnikach. Czas już rzeczywiście szukać nowego miejsca… Buuuuuuuu
( … a Marek mówi, że najciszej, gdy pada deszcz… hihi)
Środa, 7 lipca
My w górę i w dół… tak 15 - 20 km dziennie. I co wypatrzyliśmy naszymi bystrymi oczyskami? Wędrując po naszym pięknym Podtatrzu przyglądaliśmy się rodzinom… na polach. Ilość dzieci, szczęście rodzinne, znój i walka o byt…
A w mieście? Czy ojciec pięciorga dzieci, może rzeczywiście czuć się odpowiedzialny za wychowanie swoich pociech, czy może cieszyć się z obcowania z nimi, czy wie i pamięta o nich to co pamiętałby, gdyby miał i kochał jednego, no - dwóch potomków? Ile czasu spędza ze swoimi pociechami, czy po pracy ma czas, aby usiąść i pobawić się z nimi, porozmawiać, wytłumaczyć…? Nie! Gdy wraca z pracy, to często ma np. obowiązki partyjne czy sejmowe, musi wyjść na zebranie, potem spotkać się z kolegami…
Ostatnio słyszałam w radio, że przeciętny ojciec spędza ze swoimi dziećmi 15 minut dziennie!!! Gdy ma się 5 synów, to ile minut przypada na jednego dzieciaka – łatwo obliczyć… no chyba, że nie dla każdego ojca…Zrobić co swoje i … jakoś to będzie, od codzienności, wychowania, moralności i od wzorców osobowościowychjest baba… a potem dziwimy się i narzekamy, że …ta współczesna młodzież taka rozwydrzona, bez szacunku dla starszych, zapatrzona w siebie, egoistyczna i egocentryczna… I czyja to wina? Nas nauczycieli?
(… a Marek mówi, że np. Francja i Anglia borykają się z napływem szybko rozmnażającej się ludności kolorowej, zasiłki rodzinne pozwalają swobodnie przeżyć dziewięcioosobowej rodzinie…- cytat z radia: „ojciec arabskiej rodziny mówi, że on nie musi pracować, po to dziewięcioro dzieci…” )
Czwartek, 8 lipca
Tak wyglądają nowe i „spracowane” buciki do moich kijków…
Piątek, 9 lipca
Kilka lat temu znaleźliśmy nasze najpiękniejsze i najcichsze miejsce na Ziemi, tam gdzie tylko diabeł mówił dobranoc – jak opiewały dawne tatrzańskie przewodniki. I co? Wszystko się zmienia, szkoda, że w negatywnym sensie… Było najciszej na świecie… już nie jest… a może to tylko weekend? Czy to znaczy, że musimy niebawem znów szukać innego najcichszego i najpiękniejszegonaszego miejsca. Ale gdzie?
(… a Marek mówi , że jeżeli ziemia jest nawet z gumy, to już osiągnęła granice rozciągliwości.)
Sobota - 10 lipca
Upał? Tak, podobno ma dziś być! Śniadanko i kawka na balkonie, leniuchowanie przed tradycyjną 20 km trasą i… radio. Jak tu pominąć politykę? Salon polityczny Trójki… pierwsze, zaskakujące nawet dla partii rządzącej, nominacje prezydenta elekta. Ostatnia instytucja - KRRiT, w której nie było jeszcze „swoich” – teraz już ich ma! A niedługo wyborysamorządowe, parlamentarne… trzeba mieć wpływ na tworzenie opinii społecznej… Jak mówią niektórzy, cała władza ( „w Ręce Rad” hi hi – to już było…) skupiona została w ręku jednej partii. To nie wróży nic dobrego… E… to ja już wolę moją trasę w górę i w dół… przynajmniej chudnę (!)
( … a Marek mówi cytat z Gałczyńskiego: „… skumbrie w tomacie, skumbrie w tomacie, chcieliście Polski, no to ja macie…”
Niedziela, 11 lipca
Ale upał!!! Jeśli ktoś mądry słuchałby innych mądrych, to by siedział podczas upału w cieniu, popijał wodę i leniuchował, a nie włóczył się po górach,wtedy by nie miał spalonych, bolących pleców i ramion…, hej!
Jestem za Holandią, ale wszystko okaże się wieczorem…
Ze zdziwieniem (?), e chyba nie… obejrzałam wieczorem w Wiadomościach wypowiedź ministra finansów p. Roztworowskiego, który powiedział, że tylko jedna rzecz była z nim konsultowana podczas kampanii wyborczej, a mianowicie 50% dopłaty do dojazdów dla studentów, natomiast inne jakiekolwiek podwyżki i zmiany w budżecie nie są możliwe i nie były z nim konsultowane – chociaż obiecywane przez kandydata z obozu rządzącego… O naiwności ludzka… ale nie moja… ja nie miałam żadnych złudzeń…
Poniedziałek, 12 lipca
Nawet na wyjeździe, trzeba myśleć, hi hi…. Boli…
Wtorek, 13 lipca
Pomyliliśmy się, na szczęście, jest super cicho! Nawet poprzednie trzy weekendowe dni były ciche! Zawsze pełno było turystów podziwiających widok Tatr spod Łapszanki, a teraz zmiana… Okazuje się, że najprawdopodobniej Aquaparki w Bukowinie, Szaflarach, Zakopanem… skupiły turystów, plażowiczów, wczasowiczów… Hura! Niech żyją Aquaparki!!! Na szlakach pusto! Nie ma pseudo turystów w klapkach… To nie jad, ale ulga… To fragment panoramy z balkonu!
Środa, 14 lipca
Dziś dziesiąty – dla mnie zawsze kryzysowy dzień pobytu… Ja chcę do domu i do Internetu! Buuuuuuuuuu!
Czwartek, 15 lipca
A nocą w czwartek… pod kapliczką zebrała się grupka „młodzieńców i hożych dziewuch” – wrzaski, krzyki, hałas, podrywki, gra w piłkę i półliterka wypite z gwinta… no jak tak ma być dalej, to faktycznie nie śpimy do północy… litości!!!
Piątek, 16 lipca
Ale dziś wieczorem nastawiliśmy się, że będziemy interweniować… a tu pod kapliczką zalogował się samochód karawaningowy ( a w nim dwa super cudne haski). Godzina 22… my filujemy z balkonu, a tu… chłopcy przychodzą i … no niech by tylko spróbowali przegonić tych ludzi… czekamy co będzie dalej… ale wystarczyło, że pieski pokazały kły… kawalerka zmyła się jak niepyszna. I noc była nie tylko chłodna, ale i cicha.
Sobota, 17 lipca
Powrót!!! Hura!!! W domu… a tu też upał! Buuuuuuuuuuu!!! Ja chcę do Łapszanki!!!
Rzepedź
Turzańsk
Smolnik
